Karta Postaci Mihai

Imię i nazwisko: - Mihai Tepes

Rasa: - Wampir

Wiek: - 25

Wygląd: .

Charakter: - Spokojny i rozważny. Zanim zrobi coś, przemyśli ze 4 razy.
Lokalizacja: Oroka
Strona: - Zły

Technika/Zaklęcie początkowa/we:
- Lamina Caleum

Historia postaci
Księżyc świecił na nocnym niebie kiedy Mihai wracał z pracy. Niebo było bezchmurne, przez cały dzień świeciło słońce, prawdziwie upalna, letnia noc. Jego kroki jak co wieczór kierowały się do pobliskiego baru gdzie pił do późnych godzin, a następnie wracał do domu, gdzie nikt na niego nie czekał. Po drodze, jak każdej nocy, mijał starą operę gdzie wystawiano sztuki teatralne. Niestety jednak placówka straciła swój blask dawno temu, nikt już tam nie przychodził... Tej nocy jednak coś go trafiło i zboczył z trasy, aby tam w wstąpić.
Stary budynek opery nocą przyprawiał o ciarki. Gra światła i cieni w tym monstrualnym, starym obiekcie zasługiwała na miano budynku "niczym z horroru"
Nie wiadomo co go tam zaciągnęło jednak zaczął zagłębiać się dalej w swojej dziwnej wędrowce, aż nagle ktoś złapał go za rękę.
-Hej młody człowieku - powiedział jakiś bezdomny siedzący pod ścianą. Był nie do zauważenia, jego ciuchy zlewały się z otoczeniem nie licząc tego, że była noc. - Masz może coś do jedzenia?
-Nie nie mam, zostaw mnie menelu! - krzyknął na niego i pod wpływem alkoholu kopnął w twarz. Bezdomny padł na ziemię zalany krwią przez złamany nos.
Ból i zimny dotyk. To było to, co poczuł Mihai kiedy smukły facet chwycił go za szyję i podniósł na pół metra w powietrze.
- W takim razie ja coś zjem. - kły zagłębiły się w szyję 25-latka, a ten odpłynął w dziwnym uczuciu, ni to rozkosz, ni to był ból. Reszta była już tylko ciemnością.
Kiedy się ocknął, wszystko go bolało, jakby całe jego ciało naszpikowane było igłami rozgrzanymi w piecu. Smukły nieznajomy stał nad chłopakiem i zerkał z szyderczym uśmieszkiem.
- Jak się czujesz malutki? - zapytał i przykucnął nad Mihaim. - Już nie jesteś człowiekiem, a to czym się stałeś to jest coś pięknego.
-Czym teraz jestem? - zapytał zdziwiony odsuwając się pod ścianę. Jego ręka wjechała w coś mokrego, kiedy snop światła księżycowego padł na jego dłoń okazało się iż to krew. Menel z przed chwili leżał metr za chłopakiem z poderżniętym gardłem. Mihai polizał rękę. - Co... Co ja wyprawiam!!
-Jesteś głodny? Ha ha ha. - zaśmiał się nieznajomy. - Jedz puki ciepłe, jeśli krew zakrzepnie, traci smak.
Brunet nie dał rady się opanować, jego kły się wydłużyły i zatopiły w ciele bezdomnego, chłopak pił bez opamiętanie, smakowało mu...
Następnie tak mijały lata życia w taki zły sposób, picie krwi mordowanie bezdomnych, prawdziwe realia bycia, bycia Wampirem.


Statystyki:
Siła Ataku:4
Zręczność:2
Wytrzymałość:2
Skupienie:2
HP: 20
MP: 20

W pierwszym akapicie nieumyślnie została zmieniona osoba narracji, proszę o poprawę. Ogólnie historia krótka, ale treściwa i z potencjałem.
Dodaj statystyki w profilu i uzupełnij avatar, na start dostaniesz Lamina Caleum.

Z historii jestem zadowolona. Błędów nie widzę, akapity są... przecinki... Tak. Pełen Akcept. Dodaj avek, zaakceptuj regulamin i zacznij zabijać.