Karta postaci Neko - Shōnen ( 猫 - 少年 )

Imię i nazwisko: Neko - Shōnen ( 猫 - 少年 ).

Rasa: Pół-Zwierz
Wiek: 19

Wygląd: .

Charakter: Jak na Kota przystało lubi chodzić własnymi drogami, lecz dobra zabawa też nie jest mu obca. Większość czasu poświęca na samotnych wyprawach w poszukiwaniu czegoś interesującego, czy to nowa przyjaźń, czy nowe miejsce, czy też zwykły kłębek wełny, każda taka wyprawa jest mu potrzebna do egzystencji. Jest dość cichy, leniwy i nie lubi się wychylać lecz przestrzega swoich wartości i konsekwentnie dąży obraną drogą. Jest człowiekiem godnym zaufania i całkiem niezłym kumplem. .

Lokalizacja: Fune.
Strona: Dobro
Technika/Zaklęcie początkowa/we: Wybiera admin.

Historia postaci :

- Nie wiem kim jestem i skąd pochodzę. Wiem jednak do kąt zmierzam i kogo chcę znaleźć na końcu tej drogi.
Powiedział Neko, ruszając w drogę z rodzinnego Fune do Kazan. Słowa które wypowiedział nie były bez znaczenia, tak jak podróż, która właśnie się rozpoczynała.

Wszystko rozpoczęło się w chacie rybackiej położonej nie opodal przystani z widokiem na bezkresne może. Pewnej nocy przed drzwiami chatki rozległ się hałas upadających wędek, zgrabnie ustawionych na werandzie domu. Gospodarz wyszedł aby sprawdzić co się stało, zobaczył dziecko bawiące się z kotami. Dziecko miało 5 lat, i różniło się od innych dzieci tym że posiadało ogon, uszy i oczy Kota. Blada skóra dziecka odbijała delikatne światło księżyca, a czarne włosy rozwiewała bryza z nad oceanu. Oczy dziecka natychmiast zwróciły się w kierunku właściciela Domu. Człowiek w podeszłym wieku podszedł do dziecka, które przykucnięte, wśród chmary kotów, gotowe było do ucieczki. Jednak zauważyło że koty chodzą w koło Staruszka i ocierają się o jego nogi. Chłopiec usiadł przed staruszkiem podwijać nogi pod brodę, obserwował. Zaciekawione, szeroko otwarte oczy śledziły ruchy kotów, oraz zbliżającej się powoli otwartej dłoni staruszka.

– Ty również możesz zostać, jeśli tylko chcesz – powiedział mężczyzna.

Chłopiec nie odpowiedział, wyciągnął dłoń i podał ją staruszkowi. Ten delikatnie uścisnął ją, czując zniszczoną skórę dłoni dziecka. Powodem tego były prawdopodobnie wcześniejszy tryb życia dziecka, i sposób poruszania się, Poruszał się bowiem najczęściej używając wszystkich czterech kończyn. Od tej pory dziecko wychowywało się, jadało, zdobywało przyjaciół jak inne dzieci i jak inne dzieci otrzymało imię oraz nazwisko Neko - Shōnen ( 猫 - 少年 ).

Neko dorastał jak inne dzieci, uwielbiał zabawy z rówieśnikami, lecz przez jego „cechy charakterystyczne„ często inne dzieci nie okazywały mu zbyt wielkiego zainteresowania. Nie przeszkadzało mu to, lubił chodzić własnymi ścieżkami. Myślał wtedy nad tym skąd jest i dlaczego tak bardzo się różni od innych dzieci, jednak nigdy nie zadał tego pytania dziadkowi.

Staruszek często miał z nim problemy, gdy chłopak niespodziewanie wpadał przez podstarzały dach do jadalni. Lecz nie potrafił się na niego gniewać. Zbyt wielką miłością go obdarzył, gdyż nie miał własnych dzieci, a jego żona zginęła w wypadku na oceanie. Neko zawsze jednak naprawiał szkody, które wyrządzał przez wspinaczki na dach domu, z którego rankiem oglądał wschód słońca.

Wszystko było w jak najlepszym porządku, aż do zdarzenia które miało miejsce wieczorem, miesiąc temu. Neko wracał z pobliskiego lasu gdzie zbierał drwa do kominka. Naglę zamarł w bezruchu, jego oczy powiększyły się, serce przestało na chwilę bić. Na ziemie upadł stos drewna, który wcześniej zebrał w lesie. Nogi ugięły się chwile przed tym jak zrobił pierwszy pewny skok w kierunku płonącego ciała staruszka. Próbował ugasić mężczyznę wodą, której nie znosił, nosząc ją w wiadrach z przystani. Starzec już jednak nie żył gdy Neko dotarł na miejsce. Chłopiec nie poddał się do póki nie ugasił ciała starca. Gdy było już po wszystkim, usiadł przed staruszkiem i podciągnął nogi pod brodę. Tym razem jednak nie obserwował jak koty ocierają się o nogi starca. Pragnął aby tak było, aby jeszcze raz mógł patrzeć jak starzec wyciąga do niego dłoń i podnosi go z zimnej ziemi, przygarniając do siebie. Płakał a koty które siedziały obok niego zdawały się płakać wraz z nim. Wtedy na dachu swojego domu ujrzał cień postaci na szarym niebie. Cień skrzydlatego stworzenia, które rozpłynęło się tak szybko jak się pojawiło. Neko spuścił głowę i położył ją na kolanach, nie potrafił wstać. Gdy ostatnia z jego łez upadła na ziemię wyszeptał tylko – Ojcze.


Statystyki:
Siła Ataku:2
Zręczność:4
Wytrzymałość:2
Skupienie:2

HP: 20
MP: 20

Historia nie jest nad wyraz oryginalna, no ale jesteś pierwszą prawdziwą sierotą na forum, więc ci wybaczam. Poza tym, w pierwszym zdaniu jest 'z kąt', a powinno być 'skąd', taki mały błąd. Na start dostaniesz... Cealestis Aequaliter

Poprawkę naniosłem:) Historia sierot niestety nigdy nie bywa oryginalna na ale co ja poradzę dzięki za przyjęcie

Wpisz co trzeba tutaj: https://seishipbf.forumpolish.com/u21rpg i witamy na pokładzie. Yay! Mam przyjaciela pół-zwierza!

PS: Jakbyś mógł, to usuń z nicku japońskie znaki.